کشفی که سبب پیشرفت درمانهای چاقی وسایر اختلالات می شود

 13 فوریه 2014- محققین دانشگاه جان هاپکینزبا بررسی چرخه ای از اندرکنش ها و تعاملات پروتئینی مورد نیاز برای ساخت چربیها ، یک سوئیچ بیولوژیکی پروتئینی را یافتند که موجب ابتلا موش به بیماری کبد چرب می شود.

این یافته ها می تواند به تولید داروهایی برای کاهش تولید بیش از حد چربی و بیماریهای مرتبط با این معضل نظیر بیماری کبد چرب و دیابت کمک کند.

 خلاصه ی این تحقیق بصورت آنلاین 29 ژانویه در مجله ی Biological Chemistryمنتشر گردید پرفسور Espenshadeمی گوید: ما دریافتیم که چگونه بدن مقدار پروتئینی به نام SCAPرا که برای تولید چربی درسلول مورد نیاز است، بطور دقیق تنظیم می کند. ما امیدواریم  این اطلاعات جدید نهایتاً به ابداع مداخلاتی بیانجامد که بوسیله ی آن به افرادی که از بیماری کبد چرب  و دیابت که توسط چاقی القاء شده اند، کمک کند.

دکتر Espenshadeتوضیح می دهد که چگونه چربیها از جمله کلسترول برای حیات موجودات زنده ضروری هستند اما مقدار بیش از حد آنها می تواند سبب خرابکاری در سیستم هایی از بدن شود که در رابطه با خروج سموم از بدن و تنظیم هورمونها نقش دارند.

گروهی از پروتئین ها بنام sterol regulatory element-binding proteinsیا SREBPsدر ایجاد تعادل صحیح چربی دربدن نقش حیاتی دارند. این پروتئین ها ژنهای سازنده ی چربی را هنگامیکه میزان چربی در سلول افت می کند، فعال می سازند.

پروتئین های SREBPsدر شبکه ی اندوپلاسمی ساخته شده و در غشاء آن قرار می گیرند.

برای رسیدن به هسته ی سلول و روشن کردن ژنهای تولید چربی ، انتهایی از پروتئینهای SREBPsکه در غشاء قلاب شده اند باید آزاد شوند. دو پروتئین مختلف بنامهای S1Pو S2Pکه در گلژی زندگی می کنند این کار را انجام می دهند. برای رفتن ایمن به گلژی، سلول هر یک از SREBPها را به یک شوفر بنام SCAPمی سپارد- اتصال به SREBPقبل از آغاز حرکت به گلژی اتفاق می افتد. هنگامیکه پروتئین S1Pو S2Pپروتئین SREBPرا از غشاء آزاد کردند این پروتئین می تواند به هسته ی سلول برود و وظیفه ی خود را انجام دهد.

 دکتر Espenshadeمی گوید: ما مطالب زیادی درباره ی بخش اول این چرخه می دانیم اما نمی دانیم چه اتفاقی برای SCAPبعد از رها کردن SREBPمی افتد.

او می افزاید: در حالیکه آزمایشات بروی یک ممانعت کننده ی شیمیایی از فعالیت S1Pرا بروی سلولهای همستر انجام  می دادیم با کمال تعیجب دریافتیم که SCAPدرسلول ناپدید می شود. این بدان معنا است که یا دیگر ساخته  نمی شود یا شکسته شده و ازبین می رود.

 هنگامیکه دانشمندان ممانعت کننده ی S1Pو یک ماده ی شیمیایی دیگر برای جلوگیری از مهاجرت SCAPاز شبکه ی اندوپلاسمی را افزودند، مشاهده کردند که SCAPمجدداً ظاهر می شود.این نشان می دهد که SCAPهنوز ساخته می شود اما ممانعت کننده ی S1Pاز طریقی موجب تخریب SCAPدر خارج از خانه اش می شود. آزمایشات بیشتر نشان داد که SCAPدرحقیقت در بخش دیگری از سلول که لیزوزیم نام دارد، شکسته می شود.

با افزایش سرعت اجزاء این چرخه مجدداً محققین سلول را طوری دستکاری کردند که SREBPرا در شبکه ی اندوپلاسمی نگه داشته وتنها SCAPرا به تنهایی به سمت گلژی حرکت دادند. این بارحتی زمانیکه S1Pبلاک شده بود، SCAPدیگر توسط لیزوزیم شکسته نمی شد. این نتایج نشان می دهد آنچه تعیین کننده ی سرنوشت SCAPاست قطع اتصال آن از SREBPبوسیله ی S1Pاست، SCAPزمانی می تواند به شبکه ی اندوپلاسمی برای انتقال چرخه های دیگر SREBPبرگردد که S1Pوظیفه ی خود را انجام دهد.

دکتر Espenshadeمی گوید: ما نمی دانیم چه چیزی مسئول آزاد کردن SCAPاز SREBPاست اما در حال حاضر فهمیده ایم برای ادامه ی این چرخه وجود SCAPضروری است، از آنجائیکه SCAPو وقایع بعدی مرتبط با آن برای تولید چربی این قدر مهم و اساسی هستند، ما امیدواریم با درک بهتر نحوه ی فعالیت آن به تولید داروهایی برای تنظیم بهتر این فرآیند کمک کنیم.

منبع:www.medicalnewstoday.com/releases/272507.php

سرپرست مترجمین: ماندانا فرخی نیا